ज़ाफ़रान
हे नाव मी गेले 3 वर्षे ऐकत होतो. पण जाण्याचा योग मात्र येत नव्हता. पण गेल्या आठवड्यात हा योग जुळून आला. निमित्त होते.... जाउदे, जातीच्या खावैय्यांना निमित्त लागते का ??
माझ्या मित्रांचा गोतावळा आधीच पोहोचला होता आणि मी पोहचेपर्यन्त एक वाईट प्रसंग सुद्धा घडून गेला. त्यानंतर प्रत्येक मिनिटागणिक आणि मागवणाऱ्या प्रत्येक पदार्थानंतर आमची निराशा होत गेली. अर्थात यातही काही अपवाद होतेच. पनीर टिक्का मसाला माझ्या आवडीच्या पदार्थांपैकी एक. तो मस्त होता. बटर कुलचा सुद्धा छान जमुन आला होता. चिकन मसाला ग्रेवी आणि चिकन अफ़गाणी हे आम्हाला आवडलेले पदार्थ. पण..
थोड़े मागे जातो आणि सुरवातीपासून सुरवात करतो..
माझ्या एका मैत्रिणीने स्टार्टर म्हणून चिकन टिक्का मागवले होते. दुर्दैवाने म्हणे किंवा नजरचुकीने, त्यात कोंबडीचे पीस सापडले. ही बाब व्यवस्थापनाच्या लक्षात आणून दिली गेली पण तोवर जो व्हायचा होता तो परिणाम झाला होता.
मी माझ्यासाठी जी जी शीतपेये सांगत होतो ती उपलब्ध नव्हती. अखेर काय उपलब्ध आहे असे विचारल्यावर "फ्रूट पंच" आणि "लेमोनेड" असे उत्तर मिळाले. मग जर दोनच पेये आहेत तर मेनू का आणून दिला असे विचारले तर उत्तर नाही मिळाले.
मी फ्रूट पंच मागवले आणि वेलेंसियाने लेमोनेड. लेमोनेड लेमोनेड सारखेच होते मात्र फ्रूट पंच माझा कॅलरी काउंट वाढवण्यासाठीच बनवल्यासारखे बनवले होते. कष्टाची फळे सुद्धा इतकी गोड नसावीत. खूपच गोडम गोड होते ते. मात्र प्रत्येक घोटागणिक वजन वाढत असल्याचा भास होऊन माझे तोंड मात्र कडू झाले होते.
चिकनचे अजून एक स्टार्टर मागवले होते पण त्याचे नावसुद्धा लक्षात राहु नये अशी त्याची चव होती. एखाद्या मारवाड़ी व्यावसाईकाला शोभावा असा चिवटपणा होता त्याच्या अंगी.
स्टार्टर पैकी चांगला एक पदार्थ होता पनीर टिक्का मसाला. तो मात्र छान होता.
स्टार्टर इतकी निराशा मुख्य मेनूने केली नाही. मी चिकन अफ़गाणी मागवले होते. मेनूवर ज्या आकर्षक प्रकारे लिहिले होते, तितकेच आकर्षक दिसतही होते. बोनलेस चिकन, पिवळ्या रंगाच्या मध्यम तिखट घट्ट ग्रेवी मधे छान लागत होते. त्यावर ऑमलेट सुद्धा घातले होते आणि त्यांची एकत्रित चव मस्तच वाटत होती. माझ्या एका मित्राने चिकन मसाला मागवले होते. ही लाल रंगाची मसालेदार ग्रेवी सुद्धा खूपच चवदार होती.
चैत्रा नावाची माझी मैत्रीण आहे जिला जेवणाइतकेच किंवा जेवणापेक्षाही जेवणानंतरच्या डेजर्टस् जास्त महत्वाच्या वाटतात, ती मात्र ज़ाफ़रानला त्या रात्रीसाठी कधीच माफ करणार नाही.
दिलेल्या मेनू मधून चॉकलेटचे २ आणि सिताफळाचे २ आणि माझ्यासाठी रसगुल्ला असे नक्की केल्यावर आम्हाला कळाले की रसगुल्ला वगळता काहीच उपलब्ध नाही. यानंतर मात्र अधिक काही खाण्याची आमची इच्छा उरली नाही आणि तसेही त्यांच्याकडेही आमच्यासाठी काही नव्हतेच.
बिल झाले होते 4500. अगदी चांगल्या रेस्तराँच्या मानानेही (तसा अनुभव आला नाही तरीही) हे थोड़े जास्तच वाटले. कारण 10 रूपयांना मिळणारे 7up जर कुणी 75 रूपयांना देत असेल तर तशीच उत्तम सेवा सुद्धा मिळायला हवी ना ??
- चंदन तहसीलदार.
हे नाव मी गेले 3 वर्षे ऐकत होतो. पण जाण्याचा योग मात्र येत नव्हता. पण गेल्या आठवड्यात हा योग जुळून आला. निमित्त होते.... जाउदे, जातीच्या खावैय्यांना निमित्त लागते का ??
माझ्या मित्रांचा गोतावळा आधीच पोहोचला होता आणि मी पोहचेपर्यन्त एक वाईट प्रसंग सुद्धा घडून गेला. त्यानंतर प्रत्येक मिनिटागणिक आणि मागवणाऱ्या प्रत्येक पदार्थानंतर आमची निराशा होत गेली. अर्थात यातही काही अपवाद होतेच. पनीर टिक्का मसाला माझ्या आवडीच्या पदार्थांपैकी एक. तो मस्त होता. बटर कुलचा सुद्धा छान जमुन आला होता. चिकन मसाला ग्रेवी आणि चिकन अफ़गाणी हे आम्हाला आवडलेले पदार्थ. पण..
थोड़े मागे जातो आणि सुरवातीपासून सुरवात करतो..
माझ्या एका मैत्रिणीने स्टार्टर म्हणून चिकन टिक्का मागवले होते. दुर्दैवाने म्हणे किंवा नजरचुकीने, त्यात कोंबडीचे पीस सापडले. ही बाब व्यवस्थापनाच्या लक्षात आणून दिली गेली पण तोवर जो व्हायचा होता तो परिणाम झाला होता.
मी माझ्यासाठी जी जी शीतपेये सांगत होतो ती उपलब्ध नव्हती. अखेर काय उपलब्ध आहे असे विचारल्यावर "फ्रूट पंच" आणि "लेमोनेड" असे उत्तर मिळाले. मग जर दोनच पेये आहेत तर मेनू का आणून दिला असे विचारले तर उत्तर नाही मिळाले.
मी फ्रूट पंच मागवले आणि वेलेंसियाने लेमोनेड. लेमोनेड लेमोनेड सारखेच होते मात्र फ्रूट पंच माझा कॅलरी काउंट वाढवण्यासाठीच बनवल्यासारखे बनवले होते. कष्टाची फळे सुद्धा इतकी गोड नसावीत. खूपच गोडम गोड होते ते. मात्र प्रत्येक घोटागणिक वजन वाढत असल्याचा भास होऊन माझे तोंड मात्र कडू झाले होते.
चिकनचे अजून एक स्टार्टर मागवले होते पण त्याचे नावसुद्धा लक्षात राहु नये अशी त्याची चव होती. एखाद्या मारवाड़ी व्यावसाईकाला शोभावा असा चिवटपणा होता त्याच्या अंगी.
स्टार्टर पैकी चांगला एक पदार्थ होता पनीर टिक्का मसाला. तो मात्र छान होता.
स्टार्टर इतकी निराशा मुख्य मेनूने केली नाही. मी चिकन अफ़गाणी मागवले होते. मेनूवर ज्या आकर्षक प्रकारे लिहिले होते, तितकेच आकर्षक दिसतही होते. बोनलेस चिकन, पिवळ्या रंगाच्या मध्यम तिखट घट्ट ग्रेवी मधे छान लागत होते. त्यावर ऑमलेट सुद्धा घातले होते आणि त्यांची एकत्रित चव मस्तच वाटत होती. माझ्या एका मित्राने चिकन मसाला मागवले होते. ही लाल रंगाची मसालेदार ग्रेवी सुद्धा खूपच चवदार होती.
चैत्रा नावाची माझी मैत्रीण आहे जिला जेवणाइतकेच किंवा जेवणापेक्षाही जेवणानंतरच्या डेजर्टस् जास्त महत्वाच्या वाटतात, ती मात्र ज़ाफ़रानला त्या रात्रीसाठी कधीच माफ करणार नाही.
दिलेल्या मेनू मधून चॉकलेटचे २ आणि सिताफळाचे २ आणि माझ्यासाठी रसगुल्ला असे नक्की केल्यावर आम्हाला कळाले की रसगुल्ला वगळता काहीच उपलब्ध नाही. यानंतर मात्र अधिक काही खाण्याची आमची इच्छा उरली नाही आणि तसेही त्यांच्याकडेही आमच्यासाठी काही नव्हतेच.
बिल झाले होते 4500. अगदी चांगल्या रेस्तराँच्या मानानेही (तसा अनुभव आला नाही तरीही) हे थोड़े जास्तच वाटले. कारण 10 रूपयांना मिळणारे 7up जर कुणी 75 रूपयांना देत असेल तर तशीच उत्तम सेवा सुद्धा मिळायला हवी ना ??
- चंदन तहसीलदार.
No comments:
Post a Comment